پژوهشگران اخیراً نشان دادهاند که روشهای مختلف نعلبندی میتوانند نحوه حرکت کمر و گردن اسب را تغییر دهند، امری که ممکن است بر عملکرد، سلامت و رفاه اسب تأثیر بگذارد.
روش تحقیق
تیمی متشکل از دامپزشکان و محققان دانشگاه کالگری کانادا به سرپرستی دکتر سباستین کور، شش اسب سواری سالم و بدون نعل را با هفت روش مختلف نعلبندی مورد بررسی قرار دادند:
۱. بدون نعل در هر چهار دست و پا
۲. بدون نعل در دستها و نعلدار در پاها
۳. نعلدار در دستها و بدون نعل در پاها
۴. نعلدار در هر چهار دست و پا
۵. نعلدار در دستها و نعل تخممرغی در پاها
۶. نعلدار در دستها و نعل پهن در پاها
۷. نعلدار در دستها و نعل معکوس در پاها
تمام نعلها از فلز سبک (آلومینیوم یا فولاد) ساخته شده بودند و وزن آنها بین ۱۸۰ تا ۲۶۰ گرم بود.
یافتههای کلیدی
۱. اسبهای بدون نعل:
• حالت گردن پایینتر
• خمش بیشتر در ناحیه پایین گردن و جدوگاه
• وضعیت افقیتر در ناحیه سینهای-کمری
۲. نعلبندی فقط در دستهای جلو:
• حالت گردن بالاتر
• خمش بیشتر در ناحیه سینهای-کمری (پشت ناحیه زین)
• ممکن است برای حرکات نمایشی مفید باشد اما در بلندمدت میتواند به مفاصل فشار وارد کند
۳. نعلهای ارتوپدی در پاهای عقب:
• افزایش ارتفاع گردن در راه رفتن و یورتمه
• نعلهای پهن و معکوس: افزایش خمش در مفصل مهره سوم گردنی
• نعلهای تخممرغی و معکوس: کاهش زاویه سینهای و افزایش خمش پشتی-شکمی در ناحیه کمری-خاجی
۴. نعلبندی فقط در پاهای عقب:
• تأثیر قابل توجهی بر زوایای مفاصل کمر و گردن نداشت
کاربردهای عملی
• نعلهای تخممرغی در پاهای عقب میتوانند به تقویت حرکت متقارن کمک کنند و برای توانبخشی اسبهای مبتلا به لنگش مفید باشند.
• نعلبندی فقط در دستهای جلو ممکن است برای مسابقات درساژ در سطوح بالا مفید باشد اما باید با احتیاط استفاده شود.
• تغییرات نعلبندی میتواند تأثیر قابل توجهی بر حرکات بدن اسب داشته باشد، بیش از آنچه قبلاً تصور میشد.
نتیجهگیری
این مطالعه که در نوامبر ۲۰۲۴ در مجله علوم دامپزشکی اسب منتشر شده است، نشان میدهد که سوارکاران، مربیان، دامپزشکان و نعلبندان باید این تأثیرات را در ارزیابی، درمان و آموزش اسبها در نظر بگیرند. همانطور که دکتر کور اشاره میکند: "بسیاری از افراد متوجه میشوند که اسبشان با تغییر نعلبندی 'احساس' متفاوتی دارد و مطالعه ما ثابت میکند که آنها حق دارند."