فصل زمستان با فرا رسیدن روزهای کوتاه، سرمای بیشتر، بارش برف یا باران و زمین‌های لغزنده، چالش‌های خاص خود را برای نگهداری اسب‌ها دارد. برای اطمینان از سلامت، راحتی و عملکرد مناسب اسب در این فصل، چندین نکته ضروری وجود دارد که در ادامه بیان می‌شوند.
تغذیه و تأمین علوفه
علوفه باکیفیت، پایه‌ای‌ترین مادهٔ غذایی اسب است و در زمستان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، چون چراگاه‌ها ممکن است کم‌کم کیفیت یا کمیت‌شان کاهش یابد.
اسب‌ها هنگام هضم علوفه گرمای اضافی تولید می‌کنند که به گرم نگه‌داشتن بدن‌شان کمک می‌کند.
در صورت کاهش عملکرد یا وضعیت بدنی نامناسب، بهتر است ریشه‌یابی شود که آیا مقدار علوفه کافی است یا خیر.
برای تغذیه بهتر، ممکن است لازم باشد تعداد دفعات تغذیه یا حجم علوفه را افزایش دهید یا از مکمل‌ها یا تغذیه کمکی استفاده کنید.
دسترسی به آب و گرمای بدن
دسترسی دائمی به آب تمیز و بدون یخ بسیار اهمیت دارد. آب خیلی سرد ممکن است سبب شود اسب کمتر بنوشد که این امر خطراتی مثل کولیک ناشی از خشک بودن محتویات روده را افزایش می‌دهد.
در زمستان ممکن است لازم باشد آبگرم‌کن یا روش‌هایی برای جلوگیری از یخ زدن آب استفاده کنید، یا آب را کمی گرم‌تر ارائه دهید.
اگر اسب مرتباً در فضای بیرون است یا پوشش خیلی ضخیمی دارد، باید توجه شود که تعریق زیاد نشود؛ خیس شدن و سپس سرد شدن بدن می‌تواند خطرناک باشد.
پوشش و محافظت در برابر سرما و رطوبت
اسب‌ها معمولاً با رشد خز زمستانی می‌توانند تا حدی شرایط سرد را تحمل کنند، اما اگر بدن‌شان خیس شود یا باد و رطوبت به آنها نفوذ کند، خطر تزریق سرما و مشکلات مرتبط زیاد می‌شود.
انتخاب پتوی مناسب، سایز درست، و نصب صحیح آن بسیار مهم است. پتویی که خیلی بزرگ یا خیلی کوچک باشد ممکن است مانع حرکت آزاد اسب شود یا گیر کند.
قبل از پوشاندن پتو، بهتر است بدن اسب خشک باشد؛ پوشاندن اسب خیس یا گِل‌مالیده می‌تواند باعث ناراحتی یا زخم شود.
در زمین‌های یخ‌زده یا شرایط لغزنده، باید از حرکت در چنین شرایطی جلوگیری شود یا تجهیزات مناسب مثل بوت سم برای افزایش اصطکاک و ایمنی در نظر گرفته شوند.
شرایط زمین، چراگاه و فعالیت بدنی
زمین‌های مرطوب، گل‌آلود، یخ‌زده یا دارای شیب می‌توانند خطر آسیب را افزایش دهند. فراهم کردن سطح آب‌کشی شده، منطقه‌ای خشک برای ایستادن، یا انتقال اسب به منطقه‌ای امن توصیه می‌شود.
اسب‌ها نیاز دارند که حتی در زمستان فعالیت داشته باشند؛ تمرین سبک، گردش، پیاده‌روی یا حرکات آزاد در چراگاه می‌تواند ضمن حفظ سلامت فیزیکی، وضعیت روانی را نیز بهتر کند.
تغییر ناگهانی در سطح فعالیت یا نگهداری (مثلاً از چراگاه آزاد به بستن داخل اصطبل) باید به تدریج انجام شود تا بدن اسب فرصت تطبیق داشته باشد.
ایمنی، مراقبت سم و وضعیت بدنی
سم‌ها در زمستان بیشتر در معرض رطوبت، گل، یخ و جمع شدن مواد در زیر سم هستند که ممکن است باعث مشکلاتی مانند thrush، آبسه، ترک سم یا لنگش شوند. بررسی روزانهٔ سم‌ها، خشک نگه‌داشتن آنها و انتقال اسب به منطقه‌ای با بستر خشک کمک‌کننده است.
وزن بدن اسب باید تحت کنترل باشد. خز ضخیم ممکن است وضعیت بدنی را پنهان کند؛ بنابراین لمس بدن، بررسی دور اندام‌ها و امتیاز وضعیت بدنی (BCS) اهمیت دارد. کاهش وزن یا افزایش ناخواسته می‌تواند هشدار باشد.
ارزیابی هوشیار شرایط عمومی اسب (اختلاف دما، آیا بدن بیش از حد خیس است، آیا پوست آسیب دیده یا اندام‌ها متورم‌اند) می‌تواند پیشگیری از مشکلات بزرگ‌تر را ممکن سازد.
برنامه‌ریزی و آمادگی قبل از سرما
قبل از شروع سرمای شدید یا یخ‌بندان، حتماً پتوها را بررسی، شسته، تعمیر و آماده کنید؛ چون یافتن پتویی شکسته یا تسمه‌ای پاره در وسط زمستان دشوارتر است.
مقدار کافی از علوفه، بستر، خوراک کمکی و منابع آب رزرو کنید؛ کمبود ناگهانی به‌دلیل دسترسی دشوار یا مسیرهای بسته‌شده می‌تواند خطرآفرین باشد.
آماده باشید برای شرایط اضطراری، مثلاً یخ‌زدگی لوله‌ها، بسته شدن مسیرها، یا تغییر ناگهانی وضع هوا. برنامه‌ای برای روزهایی که نمی‌توانید به اصطبل برسید در نظر بگیرید.
به یاد داشته باشید اسب‌ها در زمستان به مراقبت بیشتری نیاز دارند، نه کمتر؛ زمان بیشتری برای بررسی، مراقبت و نگهداری صرف کنید.
نتیجه‌گیری
مراقبت از اسب در زمستان می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما با پیش‌بینی، برنامه‌ریزی و اجرای درست می‌توان این فصل را به شکلی ایمن و سالم گذراند. نکاتی که در بالا ذکر شدند—از تغذیه، آب، پوشش، سم، فعالیت بدنی و آمادگی قبل از سرما—همگی به رفاه، سلامت و عملکرد بهتر اسب کمک می‌کنند. توجه به جزئیات کوچک در این فصل می‌تواند از مشکلات بزرگ‌تر جلوگیری کند.
