تغذیه اسب کار روزمره‌ای است، اما بسیاری از صاحبان اسب ممکن است نکات مهم تغذیه‌ای را نادیده بگیرند. در این مقاله، نکات زیر به‌عنوان اشتباهات رایج معرفی شده‌اند و راهکارهایی برای اصلاح آن‌ها ارائه شده است:
۱. تغذیه با پیمانه یا تکه به‌جای وزن
خیلی از افراد می‌گویند «اسب من یک پیمانه از این غذا می‌خورد» یا «دو تکه یونجه». اما مشکل این است که پیمانه یا تکه از غذاهای مختلف وزن متفاوتی دارند و اگر میزان دقیق وزن داده نشود، اسب ممکن است کمبود یا اضافه دریافت کند.
برای مثال، یک تکه یونجه معمولی ممکن است ۳ تا ۵ پوند وزن داشته باشد، ولی یک تکه یونجه آلفالفا ممکن است ۵ تا ۷ پوند باشد. تفاوت دو پوند در هر تکه می‌تواند جمعاً روی ترکیب ریزمغذی‌های دریافتی تأثیر بگذارد.
راهکار: بهتر است ابتدا وزن پیشنهادی کنسانتره یا غذا کامل را از روی برچسب تولیدکننده بخوانید، سپس از ترازوی کوچک (مثل ترازو آشپزخانه یا چمدان) استفاده کنید تا میزان دقیق غذا را تعیین کنید. همچنین اگر تغییر پیمانه یا نوع غذا می‌دهید، باید مجدداً وزن‌کشی انجام دهید. برای یونجه هم می‌توان چند تکه از یک بسته را وزن کرد تا تقریباً وزن هر تکه را بشناسید و بر اساس آن تخصیص دهید.
۲. دادن غذای مخصوص اسب‌های سالمندی بی‌دلیل
خیلی از صاحبان اسب فکر می‌کنند چون اسب پیر شده، باید غذاهای مخصوص سالمندی به آن بدهند. درحالی که این کار همیشه ضروری نیست. غذاهای مخصوص سالمندی غالباً به عنوان غذای کامل طراحی شده‌اند (یعنی بخشی از رژیم غذایی به شمار می‌روند) برای اسب‌هایی که توان جویدن یا هضم یونجه را از دست داده‌اند.
اگر اسب هنوز دندان‌های خوبی دارد و می‌تواند یونجه مصرف کند، استفاده از غذای سالمندی ممکن است باعث شود که اسب نیاز به ریزمغذی‌ها را به‌درستی تأمین نکند.
راهکار: زمانی به غذای سالمندی نیاز است که اسب در جویدن یا هضم یونجه مشکل داشته باشد. در غیر این صورت، به جای آن از مکمل تعادلی (ration balancer) استفاده کنید یا غذای عملکردی متناسب با وضعیت اسب انتخاب نمایید. همچنین بهتر است با متخصص تغذیه اسب مشورت کنید تا مطمئن شوید که ترکیب یونجه و غذا ریزمغذی‌ها را به‌طور کامل تأمین می‌کند.
۳. برآورد بیش‌ازحد فعالیت اسب
ما معمولاً فعالیت واقعی اسب‌ها را بیشتر از آنچه هست ارزیابی می‌کنیم. بسیاری از اسب‌ها به اندازه‌ای که تصور می‌شود کار نمی‌کنند.
وقتی فعالیت بیشتر فرض شود، ممکن است به اسب غذای بیشتری داده شود که منجر به اضافه وزن شود. اضافه وزن در اسب‌ها خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند لامینیت و مشکلات مفصلی را افزایش می‌دهد.
راهکار: سطح فعالیت اسب را واقعی ارزیابی کنید — مثلاً طبق راهنمای مؤسسه تحقیقات تغذیه اسب (NRC). سپس مواد غذایی متناسب با همان سطح فعالیت را بدهید (مثلاً نگهداری، کار سبک، متوسط، سنگین). اگر تغییر غذا یا میزان دهید، حتماً از وزن‌کشی استفاده کنید و میزان ریزمغذی‌ها را در نظر بگیرید. اگر اسب بیش از حد چاق یا لاغر شود، باید مقدار غذا را تنظیم نمایید.
۴. مصرف زیاد مکمل‌ها یا تغییر مکرر آن‌ها
بعضی صاحبان ممکن است چندین مکمل را هم‌زمان یا مدام تغییر دهند. این کار ممکن است مشکل‌ساز باشد، چون بین مواد مغذی ممکن است تداخل ایجاد شود — مثلاً مصرف زیاد روی (zinc) می‌تواند جذب مس (copper) را کاهش دهد.
همچنین برخی مکمل‌ها اثربخشی‌شان کند است و باید برای مدتی ثابت مصرف شوند، نه اینکه خیلی زود تغییر داده شوند.
راهکار:
اگر از بیش از دو مکمل استفاده می‌کنید، با یک تغذیه‌شناس اسب مشورت کنید تا مطمئن شوید که ترکیب آن‌ها مناسب است و تداخل ایجاد نمی‌کنند.
هنگام اضافه کردن یک مکمل جدید، زمان دهید تا تأثیر آن دیده شود (معمولاً ۶۰ تا ۹۰ روز). عجله نکنید و زود به زود تغییر ندهید.
وقتی می‌خواهید تغییر در یونجه، غذا یا مکمل دهید، این تغییر را به آرامی انجام دهید (مثلاً طی ۷ تا ۱۰ روز، به تدریج ترکیب را تغییر دهید تا دستگاه گوارش مختل نشود).
۵. تغذیه در وعده‌ها به‌جای تغذیه مداوم
سیستم گوارش اسب طوری طراحی شده که ترجیح می‌دهد به صورت آهسته و مداوم تغذیه شود، نه دو یا سه وعده بزرگ روزانه. تغذیه مداوم کمک می‌کند عملکرد روده‌ها بهتر باشد و اختلالات گوارشی کمتر رخ دهد.
راهکار:
اگر ممکن است، از غذادهی مداوم یا نیمه‌پیوسته استفاده کنید، مثلاً با استفاده از slow feeders یا کیسه یونجه (haynets) که اسب مجبور باشد طول زمان غذا بخورد.
اگر می‌توانید، از ایستگاه‌های تغذیه خودکار استفاده کنید که مقدار مناسب غذا و علوفه را در فواصل زمانی معین توزیع کنند.
جمع‌بندی
همه ما به‌عنوان صاحبان اسب تلاش می‌کنیم بهترین تغذیه را فراهم کنیم. گاهی با اصلاح همین اشتباهات ساده — مثل وزن‌دهی دقیق، انتخاب مکمل منطقی، مدیریت وعده‌ها — تأثیر بزرگی روی سلامت، رفتار و عملکرد اسب‌ها خواهیم دید.
